Ελλάς 2008.// 11 Δεκ. 2008, Βαρκελώνη.

http://www.antinews.gr/?p=4653

Τα δραματικά γεγονότα στη Νότια Αφρική, που συγκλονίζουν όλο τον κόσμο, συνεχίζουν για τέταρτη μέρα να τροφοδοτούν τα παγκόσμια τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων: Οδομαχίες στο Πολυτεχνείο της Πρωτεύουσας και πεδίο μάχης η πόλη, ενώ ούτε μια συγνώμη δεν υπάρχει στην προκλητική απολογία του αστυνομικού που σκότωσε τον δεκαπεντάχρονο. Όλα τα διεθνή μέσα ενημέρωσης δείχνουν τους πυροβολισμούς στον αέρα από άνδρες της ομάδας “Ζ”, που φαίνονται αμετανόητοι. Οι φωτογραφίες των αστυνομικών με τα όπλα παρατεταμένα στα χέρια “κοσμούν” τον παγκόσμιο τύπο. Ανέλαβαν οι καταστηματάρχες την περιφρούρηση των περιουσιών τους, όπως μας πληροφορούν οι δημοσιογράφοι, καθώς η αστυνόμευση φαίνεται να προστατεύει μόνο την ίδια την αστυνομία και όχι περιουσίες ή ανθρώπους, με τη βία στη βία... Πρωτοφανείς οι βιβλικές καταστροφές στο εμπορικό κέντρο του Κέιπ Τάουν, ενώ το πλιάτσικο και οι λεηλασίες σε εμπορικά καταστήματα συνεχίζονται. “Το κράτος δεν υπάρχει πουθενά να βοηθήσει σε κάτι;” Ζητά εκλογές ο πρόεδρος της αντιπολίτευσης, σαν να πιάνεται από αυτόν που πνίγεται για να αναπνεύσει. Οι φοιτητές και οι μαθητές έχουν βγει στους δρόμους. Οι απεσταλμένοι ξένων κρατών παραμένουν στη χώρα για τις εξελίξεις.
Η ισπανική τηλεόραση πρώτο θέμα “Ο πρωθυπουργός Αμπού Ντεμπάι δεν είναι στις Βρυξέλλες γιατί η Ν. Αφρική είναι υπό κατοχή και παράλυση!”. Διάβασα σε ένα άλλο πρωτοσέλιδο: “Στα πρόθυρα εμφύλιου πολέμου η Νότια Αφρική”, ενώ σε ένα άλλο: “Η νύχτα πέφτει και το Γιοχάνεσμπουργκ βυθίζεται και πάλι στο χάος!”. Καταφέρνω και βλέπω τα δελτία ειδήσεων από τη χώρα μου, τη Ν. Αφρική – ευτυχώς υπάρχει ακόμα Δημοκρατία. Οι Πελατειακές σχέσεις, τα σκάνδαλα και οι κυβερνήσεις που περισσότερο επωφελήθηκαν παρά άσκησαν εξουσία φαίνεται να συσσώρευσαν προβλήματα και το ποτήρι να ξεχύλησε με μια σταγόνα από το αίμα του δεκαπεντάχρονου. Παρακολουθώ και μια βιβλική καταστροφή στη Νομική του Πανεπιστημίου του Γιοχάνεσμπουργκ (καταλύεται ο νόμος στην πηγή του;) και έχω συγκλονιστεί που λέει και μια φίλη που σπούδασε εκεί, ενώ την ίδια ώρα στρατιώτες προστατεύουν τους τσολιάδες στην πλατεία Συντάγματος στο Κέιπ Τάουν. O δικηγόρος – συνήγορος υπεράσπισης του αστυνομικού που πυροβόλησε το δεκαπεντάχρονο δηλώνει ότι πυροβολισμός και θάνατος ήταν μια παρεξήγηση, ενώ αυτόπτες μάρτυρες δηλώνουν “Πώς πυροβόλησε;”, “Ευθεία, Ευθεία... όχι στον αέρα”. Δυστυχώς, συνεχίζονται μέχρι και σήμερα οι ρίψεις χειροβομβίδων στο κέντρο του Κέιπ Τάουν . .. Χθες το βράδυ μαζευτήκαμε μια παρέα εδώ στη Βαρκελώνη για δείπνο στο σπίτι μιας κοπέλας. Μας περιέγραφε ότι ο πατέρας του πρώην φίλου της κάθε που άκουγε δυνατό θόρυβο έπεφτε στο πάτωμα και κάλυπτε το κεφάλι του, επειδή είχε τραυματικές εμπειρίες στον πόλεμο της Πορτογαλίας για τις αποικίες στην Αφρική. Κάνοντας πλάκα είπα πως κι εγώ αν ήμουν τώρα στη Ν. Αφρική, τη χώρα μου, το ίδιο θα έκανα.
Σήμερα το πρωί, όμως, κατάλαβα πως ενώ το έλεγα για αστείο, στους ξένους φάνηκε απόλυτα φυσιολογική αντίδραση. Το πρωί με ρώτησαν αν η οικογένειά μου είναι καλά στη Ν. Αφρική, με όλο αυτό το χάος και μου περιέγραψαν πως έβλεπαν στις ειδήσεις ανθρώπους – πολίτες – αθώους να φωνάζουν “βοήθεια” ενώ τους έκλεβαν ή οι αστυνομικοί πετούσαν χειροβομβίδες προς το μέρος τους και ντράπηκα απίστευτα γιατί δεν μου θυμίζει σε τίποτα τη Ν. Αφρική που ξέρω. Μου είπαν επίσης ότι ακόμα και στη Βαρκελώνη ή τη Μαδρίτη Ν. Αφρικανοί έκαναν πορείες και διαμαρτυρίες, ενώ γνωστές είναι οι εικόνες κουκουλοφόρων με όπλα στην Πρεσβεία της Ν. Αφρικής στο Βερολίνο που τέθηκε υπό κατάληψη για περίπου μια μέρα. Προσπάθησα να τους εξηγήσω ότι αυτά δεν συμβαίνουν κάθε μέρα, ενώ υπονόησαν ότι οι αστυνομικοί είναι το κράτος στη χώρα. “Όχι, όχι δεν έχουμε δικτατορία ή κάτι τέτοιο, σε μια εβδομάδα όλα θα έχουν ξεχαστεί...”. Ελπίζω δηλαδή! “Δεν είναι αυτή η συνήθης εικόνα στη Ν. Αφρική”. Μα μου φαίνεται δεν μπορώ να τους πείσω. Οι τηλεοπτικές εικόνες είναι πιο δυνατές από 'μένα. Το να τους καλέσω για διακοπές στην Ν. Αφρική και να τους δείξω τις ομορφιές της είναι σαν να τους λέω να πάνε στο διάβολο – ήδη μου έχουν πει αμέτρητες φορές πόσο ακριβές είναι οι πτήσεις για να οργανώσουν ένα ταξίδι Σαββατοκύριακου. “Μα έχω συζητήσει με φίλους μου”, τους λέω, “Από τις ειδήσεις τα βλέπουν κι αυτοί, δεν είναι παντού αυτή η κατάσταση, δεν έχουμε πόλεμο! Όλοι είναι καλά...”. Τελικά ποιος είναι επικίνδυνος ταξιδιωτικός προορισμός και ποιος όχι μπορεί να αλλάζει σε ένα δευτερόλεπτο, με ένα πυροβολισμό. Υπάρχουν περιοχές στον κόσμο, όπως το Ιράκ και το Κονγκό όπου τελούν όντως υπό πραγματικό πόλεμο και κατοχή, αλλά υπάρχουν και άλλες “παρεξηγημένες” χώρες. Νομίζω σε αυτές τη συγκεκριμένη στιγμή μπορώ να προσθέσω και τη Ν. Αφρική.

Αλλά ποιόν κοροϊδεύω; Την Ελλάδα, θέλω να πω, αλλά για μερικούς, δυστυχώς, τα παραπάνω γεγονότα, πριν μια εβδομάδα, θα ήταν απόλυτα φυσιολογικό να συμβαίνουν στη Ν. Αφρική... και όμως! Η Αθήνα, αυτή τη στιγμή φαίνεται σαν την Μπραζαβίλ του Κονγκό στα μάτια των ξένων, σαν το Αμάν της Ιορδανίας που βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα, αλλά ποτέ δεν αισθάνθηκα να απειλείται η ασφάλειά μου εκεί το Μάρτη του 2008, ούτε και φυσικά ποτέ στην Αθήνα. Περισσότερο φόβο θα αισθανόμουν το Μάρτη του 2007 στο Λονδίνο μετά τη βομβιστική επίθεση στο μετρό, ή στη Μαδρίτη των εκρήξεων της Ατότσα... Λοιπόν, είναι απόλυτα σχετικό το πως βλέπουμε τον κόσμο. Δεν υποστηρίζω ότι όλος ο κόσμος είναι ασφαλής, αλλά μην προτρέχει η κοινή λογική να τα κατατάξει όλα στην ίδια κατηγορία και στο ίδιο επίπεδο ασφάλειας. Γιατί πραγματικά αυτή τη στιγμή στο κέντρο της Αθήνας ίσως κάποιος να κινδυνεύει περισσότερο από ό,τι σε ένα Ιρακινό σπίτι. Γιατί; Διότι όταν έχεις επίγνωση του κινδύνου προστατεύεσαι άψογα, αλλά όταν νομίζεις ότι όλα είναι ασφαλή την πατάς ακόμα και στη χώρα σου! Σκέφτομαι να τους πω ότι γυρίζουν μια ταινία – υπερπαραγωγή στην Ελλάδα και όλα είναι ένα σκηνικό! “Βλέπετε τώρα είναι καλύτερα τα πράγματα... βάζουν και αθλητικά στις ειδήσεις του MEGA...”