Βρε μη...χειρότερα

Πες μου ποιο χέρι στης μοίρας το χάρτη σκορπάει μελάνι και σβήνει λιμάνι, σβήνει ρότα, φάρους κι ακτή. Πες μου ποιο; Δεν εξηγείται αλλιώς. Μάλλον φταίνε οι δύο κρίσεις που έκανα σε κείμενα προς δημοσίευση και σε μία ερευνητική πρόταση για χρηματοδότηση, πριν μέρες, αλλά τι να έκανα; Ούτε για να περάσει η ώρα δεν διαβαζόταν! Προκαταβολικά ζητάω συγνώμη σε όποιον πίκρανα, στεναχώρησα, αδίκησα. Χίλια συγνώμη!
Από που να αρχίσω; Η μέρα απ' το πρωί φαίνεται. Που ξανακούστηκε να πάω αεροδρόμιο χωρίς διαβατήριο; Δηλαδή, ούτε στον πιο τρελό μου εφιάλτη. Στην ουρά να δώσω βαλίτσα, να σου μπροστά μια Γερμανίδα μεγαλοκυρία να ξεφυλλίζει το διαβατήριό της. "Α τις έχει τις σφραγιδούλες της. Σφραγίδα Ιαπωνία". Τι μου θύμισε, πρώτο ταξίδι μου 'λαχε ναύλος για... Ιαπωνία... σφραγίδα διαβατηρίου, που να την έχω την πρώτη αυτή; το διαβατήριο; που είναι το διαβατήριο; Στο σπίτι... στο ΣΠΙΤΙ! Λίγο το στόμα στράβωσε, από εγκεφαλικό, νομίζω, αλλά το ξεπέρασα. Μα να ξεχάσω το διαβατήριο; Μην τα πολυλογώ στήθηκε ολόκληρη "γέφυρα διακομιδής" για να 'μου 'ρθει. Ως εκ θαύματος, η μπροστινή Γερμανίδα μεγαλοκυρία (να 'ναι καλά αυτή και οι σφραγίδες στο διαβατήριό της) καθυστέρησε τουλάχιστο σαρανταπέντε λεπτά τη διαδικασία της έκδοσης καρτών επιβίβασης. Είχε πρόβλημα το εισιτήριό της. Οπότε εγώ δεν χρειάστηκε να βγω από την ουρά, η διαδικασία ομαλοποιήθηκε μπροστά μου, μόλις ήρθε το διαβατήριό μου. Ουφ. Μα στο αεροδρόμιο χωρίς διαβατήριο; Που εγώ και επιβάτη να πήγαινα να παραλάβω που λέει ο λόγος το έπαιρνα. Ουφ πάει κι αυτό...

Φτάνω στον έλεγχο χειραποσκευών. "Κύριε, έχετε ένα φορητό υπολογιστή στη βαλίτσα, θα πρέπει να το βγάλετε έξω". Κύριε ελέησον! Πόσο καιρό έχω να πετάξω; "Για να ξέρετε την επόμενη φορά που θα πετάξετε, να τον βγάζετε πιο πριν, μόνο του σε ένα καλάθι". Κύριε ελέησον! Τι άλλο θα δω απόψε! Α πα πα... πρέπει να αρχίσω οπωσδήποτε εντατικές πτήσεις. Μήπως δεν θέλω να πάω και μου βάζω εμπόδια;
Φτάνω στη Βρέμη. Ο κωδικός ήταν: BRELH56789. Είναι αυτό τώρα κωδικός; Αυτό είναι σαν λέξη-κλειδί ανίδεου, μα 56789; Σα να τα συμπλήρωσε κάποιος τα νούμερα, για να με ξεφορτωθεί. Κι όμως... αυτός ήταν ο κωδικός αναζήτησης της βαλίτσας μου. Που βρε από ΄κει, βρε από 'δω, Βρέμη δεν είδε. Κάπου στο Μόναχο, μονάχη απέμεινε. Δεν ξεκινήσαμε καλά. Η κοπελίτσα στα απολεσθέντα "Σε 2-3 μέρες θα έχουμε νέα". Τι νέα; Βαλίτσα; "Όχι, νέα για τη βαλίτσα". "Μα τι λέτε; Γιατί 2-3 μέρες; Δεν είναι δυνατόν!". "Ε ξέρετε αυτή την περίοδο το Μόναχο έχει πολλή κίνηση, γίνεται ένας πανικός με τις βαλίτσες, είναι σύνηθες οι 2-3 μέρες αναμονή, μην ανησυχείτε, θα την πάρετε πίσω". "Μα τι λέτε; Τι θα κάνω εγώ χωρίς ρούχα;". "Μπορείτε να αγοράσετε εσώρουχα και να πάρετε το 100% πίσω από τη Lufthansa, στα υπόλοιπα ρούχα που θα αγοράσετε, παίρνετε το 50% πίσω". "Επιτρέπεται στη Γερμανία να κυκλοφορεί κάποιος μόνο με τα εσώρουχα;". "Τι;" Τι τι; Δεν καταλαβαίνω το 50-100%, με ρούχα χωρίς εσώρουχα κυκλοφορεί κάποιος, με εσώρουχα χωρίς ρούχα δύσκολο". "Τι να σας πω;". "Ξέρω ΄γω;"...

Με τα πολλά... φτάνω στο σπίτι. Εδώ κλειδί, εκεί κλειδί, άφαντο το κλειδί. Ξέχασε να το αφήσει η σπιτονοικοκυρά... να 'σου τα τηλέφωνα, να ΄σου τα μηνύματα, να 'σου τα ηλεκτρονικά ταχυδρομεία... άφαντη! Βράδυ Σαββάτου κι εσύ ‘σαι κάπου άραγε πού να βρίσκεσαι για τι να λες. Μετά από μια-μισή ώρα απάντησε στα τηλέφωνα "Ξέχασα να πω στην κυρία που προσέχει το σπίτι να αφήσει το κλειδί, είμαι διακοπές, δεν είμαι Βρέμη". "Βρε-δε πας...". "Σε μία ώρα θα είναι εκεί η κυρία με το κλειδί". Μετά από αναμονή 2,5 ωρών έξω στο κρύο, μπαίνω στο σπίτι και τι να αντικρίσω; Στο μπάνιο είχε ένα και μοναδικό ρολό χαρτί υγείας, παραπάνω από 3 φύλλα στη σειρά δεν ήταν! Πες μου ποιο χέρι στης μοίρας το χάρτη σκορπάει μελάνι και σβήνει λιμάνι, σβήνει ρότα, φάρους κι ακτή.  Δεν εξηγείται αλλιώς. Μάλλον φταίνε οι δύο κρίσεις που έκανα σε κείμενα προς δημοσίευση και σε μία ερευνητική πρόταση για χρηματοδότηση, πριν μέρες, αλλά τι να έκανα; Ούτε για να περάσει η ώρα δεν διαβαζόταν! Προκαταβολικά ζητάω συγνώμη σε όποιον πίκρανα, στεναχώρησα, αδίκησα. Χίλια συγνώμη!
Το σπίτι πάντως ωραιότατο.  Έχει περίεργη διαρρύθμιση βέβαια, έχω προσπαθήσει να βγω πέντε έξι φορές έξω στη σκάλα προς νερού μου, αλλά ευτυχώς κλειδώνω την εξώπορτα. Ήρθε η βαλίτσα σε άψογη ταλαιπωρημένη κατάσταση αεροδρομίου πριν λίγο. Βρε μη...χειρότερα.