Τη νύχτα που η Αθήνα καιγόταν... καιγόταν και ο 250gb σκληρός δίσκος του macbook pro μου. Η αλήθεια είναι πως για το δεύτερο ιδέα δεν είχα, για το πρώτο κάτι είχε "πάρει το μάτι μου". Βλέπεις, όταν δεν δουλεύει το μετρό και αναγκάζεσαι να περπατήσεις μεταξύ των σταθμών που συχνάζεις, οι σκηνές αλλάζουν. Βλέπεις την ταινία "πριν το μοντάζ". Καλά να είναι κωμωδία, αλλά στο δράμα τα πράγματα είναι δύσκολα. Βλέπεις την ασχήμια μιας Αθήνας που δεν είχες πρόσβαση με μετρό. Ήδη στο αεροδρόμιο οι υπάλληλοι ήταν ανάστατοι. Γενικά, πλανιόταν μια "ανασφάλεια", μια "ανησυχία" στην ατμόσφαιρα του Ελ. Βενιζέλος. Ο άλλος Βενιζέλος, στη Βουλή, περίμενε να ψηφίσει το νέο μνημόνιο για να (ξανα)σωθεί η Ελλάδα. Αυτή η Ελλάδα όλο σώνεται από το '67 και όλο ο λαός την πληρώνει. Γίνεται μια φορά κάποιος σχιζοφρενής να αποφασίσει να μην την σώσει; Ε; "Στην κυρά μάνα μας μη δίνετε βοήθεια...." βρε παιδιά! "Τυχεροί που φεύγετε από την κόλαση!" Άκρως ανατριχιαστικό, όταν φεύγεις από τη χώρα σου με τέτοιο ξεπροβόδισμα. Αγοράζω τα καθιερωμένα 4kg φέτα (διότι με την ίδια τιμή, ούτε 250gr δεν θα αγόραζα στην Κύπρο) και προχωράω προς την πύλη αναχώρησης Α1. Αλήθεια υπάρχει επιτρεπτό όριο στα kg φέτας; Όπως π.χ. στα λίτρα των οινοπνευματοειδών, στα πακέτα τσιγάρων; Δεν ξέρω, τέλος πάντων. Η πτήση βαρετή. "Σας έσωσαν; Τι έγινε, τελικά; Χρεοκοπήσατε;", με ρωτάει ο υπάλληλος στο Immigration. Τελικά, από το ανατριχιαστικό ξεπροβόδισμα στην Αθήνα, αυτό ήταν ακόμα χειρότερο ως καλωσόρισμα σε άλλη χώρα.
Οδηγώντας στην εθνική οδό Α1, άκουγα τον ραδιοφωνικό σταθμό ΡΙΚ1. "Μάνα μου Ελλάς", "Λέγκω, Λέγκω", "Της Δικαιοσύνης Ήλιε Νοητέ" σε σειρά. Αφιέρωμα στην Ελλάδα. "θα τους συμπαρασταθούμε όπως μας συμπαραστάθηκαν το '74", να λέει η ραδιοφωνική παραγωγός. "Αύριο ο μεγάλος ραδιο-μαραθώνιος για την Ελλάδα". "Μαζέψτε κονσέρβες, ρούχα". "Κουράγιο Ελλάδα". Τι έχασα βρε παιδιά; Σε μια πτήση 1,5 ώρα χάθηκε η χώρα; Αγωνία να πάω στο σπίτι, να μπω στο διαδίκτυο να μάθω νέα, να δω κάποιο δελτίο ειδήσεων online. Ευτυχώς άδεια η εθνική οδός, σε 45 λεπτά ήμουν σπίτι. Ανοίγω το laptop, περιμένω, περιμένω... τίποτα! Τι έγινε βρε παιδιά; Ο δίσκος περίεργους θορύβους, το λειτουργικό να μη φορτώνει... πάει δεν θα δω ειδήσεις απόψε. Καμία επαφή με Ελλάδα! Δεν το βάζω κάτω. Επανεγκαθιστώ το λειτουργικό, τα ίδια. Πάει ο δίσκος.... 396 bad blocks and counting... 96 παραπάνω από bad politicians and counting... Στέλνω 2-3 μηνύματα SMS να δω τι παίζει στην Ελλάδα, αλλά απάντηση καμιά! Τυχαίο, υποθέτω, είναι και αργά. Πάω για ύπνο.
Ο δίσκος δεν επανήλθε ποτέ (το λειτουργικό όμως κουτσοδούλευε και την έβγαλα 2-3 μέρες πριν το πάω στο authorized service). Επίσης, ποτέ δεν έλαβε κανένας μηνύματά μου. Ούτε εκείνη τη βραδιά, ούτε και μέχρι πριν λίγο, που επικοινώνησα με την εξυπηρέτηση της MTN. Για κάποιον άγνωστο λόγο (;) είχε αντικατασταθεί το τηλέφωνο του κέντρου μηνυμάτων στο κινητό μου με κάποιο άλλο (;). "Κάποιο άλλο;" Δηλαδή; Που πήγαιναν τα μηνύματα που έστελνα και ποιός το αντικατέστησε; Δύο στα δύο, λοιπόν, ηλεκτρονικά την πάτησαν στα x-rays του αεροδρομίου; Τι στο καλό έγινε; Αύξησαν την ένταση των x-rays; Θυμάμαι το Nook reader. Σε sleep mode. Σε sleep mode από που κι ως που; Δεν το είχα ανοίξει! Μπαίνει σε sleep mode όταν μένει πολλές ώρες ανοιχτό... αλλά κάποιος πρέπει να το ανοίξει πρώτα. Μάλιστα. Τρία στα τρία ηλεκτρονικά. Καλό ποσοστό για να ανησυχήσω, δεν νομίζετε; Υπάρχουν βέβαια και κάποια άλλα ενδεχόμενα. Κινητό, laptop και reader έχουν φάει περισσότερη δόση x-rays στα αεροδρόμια από ό,τι όλα τα πειραματόζωα του Wilhelm Conrad Röntgen που τις ανακάλυψε. Όλα όμως να παρουσιάσουν ύποπτη συμπεριφορά στο συγκεκριμένο ταξίδι; Πάει, τελείωσε, κάποιος με πήρε χαμπάρι. Τελικά γίνεται υποκλοπή δεδομένων από αποθηκευτικά μαγνητικά μέσα στα αεροδρόμια. Σου λέει, δεν γίνεται αυτός κάθε 2η εβδομάδα να είναι σε άλλη χώρα. Κάτι ετοιμάζει. Υποκλοπή δεδομένων με κάθε μέσο... επιχείρηση δίσκος-κινητό-reader. Επειδή δεν βρίσκω τη συνταγή για τη Ρεβιθάδα Σίφνου, όποιος μου υπέκλεψε τα δεδομένα, μπορεί να μου τη στείλει με e-mail; Βαριέμαι να ψάχνω στα backups. Ευχαριστώ.
Πάντως έχω μια θεωρία που δεν είχα προλάβει να τη γράψω ακόμα στον (ζωή σε μας) δίσκο του macbook pro 13 με OS X Lion 10.7.3 . Ε θα τη γράψω εδώ και τώρα σε ένα lenovo t400 με windows xp (μπλιάχ!). Η κριτική ικανότητα ενός λαού Κ, συνδέεται με την οργάνωση της χώρας Ο, σύμφωνα με τη μαθηματική σχέση: KO/s=R (R παγκόσμια σταθερά). O παράγοντας s παίρνει τιμές 1 έως Κ και χαρακτηρίζει τη δυναμικότητα της κριτικής ικανότητας (ακόμα και αν δεν υπάρχει). Οταν δουλεύει για το συνολικό καλό, s=K, ενώ s=1 στην αντίθετη περίπτωση. Στη Βόρεια Κορέα το Ο είναι άπειρο (δικτατορία, απολυταρχικό καθεστώς) και αναγκαστικά το Κ/s πρέπει να είναι πολύ μικρό (ο λαός δεν κρίνει K->0, χωρίς το κοινό καλό s=1). Στην Ελλάδα είμαστε στο άλλο άκρο, όπου το K τείνει στο άπειρο, το s=1 και αναγκαστικά το Ο τείνει στο μηδέν. To ιδανικό θα ήταν το Κ να τείνει στο άπειρο, το s να είναι Κ και αναγκαστικά η οργάνωση να είναι σταθερή (R). Απλά μαθηματικά... Τώρα περιμένω αντικατάσταση... δίσκου, πολιτικών...
