Όσες φορές έχω πετάξει με British Airways (BA) - κυρίως για Η.Π.Α.
- μικροπράγματα μ' εκνευρίζουν, θεωρώντας την εταιρία "εισιτήριο προς
αποφυγήν". Ακόμα και ο αρχικός μου λογαριασμός στο OneWorld Alliance είχε λήξει προ πολλού. Καινούριο είναι τώρα πάλι αυτό που κόβονται οι λέξεις έτσι στο blog; Άντε πάλι... τεσπά. Λοιπον, εκτός από μια φορά όπου το
σύστημα τηλεόρασης-ακουστικών στη θέση μου ήταν χαλασμένο παραμένοντας έτσι για
9,5 ώρες, τα υπόλοιπα ενοχλητικά περιστατικά αφορούσαν αποκλειστικά το μικρό
χώρο στην οικονομική θέση από το 767 μέχρι το 747. Μα τι συλλαβισμός είναι αυτός των λέξεων; 2ον Τεσπα... Τα γόνατά μου να πονάνε
κυριολεκτικά από το μπροστινό κάθισμα, όπου ένα κακομαθημένο αγγλάκι με τον
πατέρα ή τη μάνα του να νομίζουν πως γίνεται κρεβάτι. Λοιπόν, το έσπρωχναν το κάθισμα πιο πίσω κι
από τις προδιαγραφές του. "Δεν αφήνετε το γιο μου να κοιμηθεί, δεν τον
αφήνετε με τα γόνατά σας να ξαπλώσει...". "Και τι με πέρασες; Για British Nanny και θες να τον κοιμίσω στα
γόνατά μου; Άντε σκάσε να κοιμηθούμε, κι εσύ και το κακομαθημένο σου".
Ευτυχώς δεν είχαν συνηθίσει σε τέτοια γλώσσα, με άφηναν άλαλοι ήσυχο, φέρνοντας
τα καθίσματά τους σε όρθια θέση, για το υπόλοιπο των πτήσεων. Η ίδια ιστορία
τρεις φορές σε διαφορετικές εκδοχές. Για μικρές, κοντινές πτήσεις ήταν απλά
ανεκτό, για μεγάλες ανυπόφορο. Υπέθεσα λογικά πως η πλειοψηφία των επιβατών της
εταιρίας δεν ταιριάζει στα νεύρα μου, σε συνδυασμό με τη στενότητα χώρου στα
καθίσματα.
Με πολύ βαριά καρδιά, λοιπόν,
έκλεισα το εισιτήριο με BA για Βαλένθια. Δυστυχώς από Λάρνακα για Βαλένθια η Star Alliance έδινε συνδυασμούς πτήσεων
με 2,500€ και βάλε... οπότε ούτε συζήτηση.
Όταν έκανα χθες το πρωί
διαδικτυακό τσεκ-ιν, υπήρχαν αρκετές θέσεις-παράθυρο κενές από τη σειρά Α,
ωστόσο μία μόνο από τη σειρά Κ. Υποθέτοντας πως κάτι θα ήξεραν παραπάνω αυτοί
που προτίμησαν τη σειρά Κ (λόγω ήλιου μάλλον) έκανα κι εγώ το ίδιο,
τοποθετώντας με στη μοναδική θέση παράθυρο στη σειρά Κ.
Τρώγοντας το πρωινό μου σάντουιτς
με σολομό, σπανάκι, φέτα και τομάτα, αναρωτιόμουν ποιό θα είναι σήμερα το
αγγλάκι που θα με εκνευρίσει. Μετά από λίγες ώρες μπήκα στο αεροπλάνο, με την
ανησυχία μη μου πουν τίποτα για τη χειραποσκευή που άνετα τη λες και βαλίτσα.
Όλα μια χαρά, δεν τους χτύπησε στο μάτι. Εμένα, όμως, μου χτύπησαν στο μάτι οι
δύο μπροστινοί - πατέρας και γιος - όπως επίσης κάτι γυαλιστερά ζουμιά που κολλούσαν
στη θέση μου, λες και ήταν σιροπιαστό από την Πόλη. "Μπορώ να έχω ένα υγρό
μαντιλάκι; Λέω ευγενικά με χαμόγελο στην αεροσυνοδό". Πολύ
ευχαρίστως". Με βλέπει να τρίβω το δερμάτινο κάθισμα. "Oh, dear, what happened?". Της εξηγώ. "Το τρίβεις πολύ καλά, να σε
φωνάξουμε και στην επόμενη πτήση". Αυτό το British humor...Μου φέρνει κι άλλο πανάκι. "Δεν βγαίνει... Θα
καθίσω πάνω στην κουβέρτα", της λέω. Δεύτερο "Oh dear, I am really
sorry". "Ωχ... Έχει και στα πλαϊνά,
θα μου φέρετε άλλη μια κουβέρτα να βάλω;". "Όχι, όχι, όχι". Λες
και ρωτούσα τον Γιωργάκη αν πηγαίνει σχολείο, έκανε. "Θα σας βρω άλλη θέση".
"Αν υπάρχει κενό παράθυρο, οκ, αλλιώς θα καθίσω στις κουβέρτες".
Γέλασε. Σε λίγο έρχεται.
"Ακολουθήστε με, σας αναβάθμισα σε Business, all the way". Από
παρολίγον σιροπιαστό Κωνσταντινούπολης, έγινα Sir. τι θα θέλατε να φάτε;
Σολομό, ψαρονέφρι ή λαχανικά με ταϊλανδέζικo κάρυ; Τότε γέλασα εγώ. Την
αδυναμία μου την ξέρετε... Έχουν στενάξει οι σολομοί Ατλαντικού. Αν είχε και
ντολμαδάκια... Πολλά θέλω. "Έχετε δωρεάν πρόσβαση στο διαδίκτυο", με
πληροφορεί. Σκέφτηκα να δω τους πάγους μου με μπουρμπουλήθρες διοξειδίου του
άνθρακα που λιώνουν σε 72 επεξεργαστές,
αλλά δεν πρόλαβα. Ήρθε ο σολομός. Ο εγκέφαλος μεταπήδησε από Μοριακή Δυναμική
σε Μοριακή Μαγειρική επιλεγμένων σεφ σε βήμα χρόνου fs. Η σαλάτα είχε δύο
ελιές. Ειδοποιός διαφορά της Business.
Ήξερα πως αφαιρώντας μια από τις δύο ελιές από τις σαλάτες της οικονομικής της
θέσης η BA εξασφάλισε εκατομμύρια λίρες. Η αλήθεια είναι πως δεν έφαγα τζάμπα.
Αντί να πλένω πιάτα, έπλενα καθίσματα. Η άλλη αλήθεια είναι πως τη γνώμη μου
δεν την άλλαξε η σημερινή πτήση 5 ωρών για Λονδίνο, σχετικά με την BA. Η Business
θέση της είναι σαφώς κατώτερη από μια οικονομική των Emirates, Singapore, Qatar ή Turkish. Μόνο τα καθίσματα επιτέλους δεν ακουμπούσαν στα γόνατά
μου. Ωστόσο, από 'δω και πέρα, το έμαθα το κόλπο. Ένα βαζάκι μέλι κάτω των 50ml
στη χειραποσκευή και τέρμα τα ενοχλητικά αγγλάκια. Θα κλείνω πια άφοβα με BA.
Καλές πτήσεις!
