Ταξιδιάρικο κινητό... Λονδίνο, Άμστερνταμ ή Βερολίνο έχεις ξεχάσει που ακριβώς θέλεις να πας

Είμαι σίγουρος πια. Το κινητό μου "πάλιν εσυγχίστηκε τέγιαν. Εν λαλεί σωστά". Αλήθεια... μπερδεύτηκε πάλι... δεν μας τα λέει καλά. Έχει πλήρη άγνοια του σε ποια χώρα βρίσκεται, σε ποια πάει, από ποια έφυγε. Λογικό. Βγάλε - βάλε τις κάρτες SIM, πιάσε-άφησε δίκτυα με περιαγωγή... τα 'παιξε. Σήμερα αποφάσισε να το δείξει με κάθε τρόπο. Δεν συνδέεται με τον υπολογιστή ("αυτή η χώρα δεν υποστηρίζεται, να φύγετε να πάτε αλλού", που να πάω;), δεν κατεβάζει εφαρμογές ("ο λογαριασμός σας δεν είναι από αυτή τη χώρα, δεν είναι από αυτόν τον κόσμο". Φτιάχνω λογαριασμό σε αυτόν τον κόσμο, "επιλέξτε χώρα...". Μα έχω επιλέξει καλό μου κινητό...). Παίρνω τηλέφωνο, αναγνωρίζεται το νούμερό μου ως ένας συνδυασμός Ελλάδα (0030)-Κύπρος (00357), σημειώσατε Χ (003057).  Η κατάσταση δράμα.

Η γάτα του Schrödinger ταλαιπωρείται για το ίδιο φαινόμενο από το 1935 (ελπίζω να μην ταλαιπωρείται και το κινητό μου τόσα χρόνια). Κανείς δεν ξέρει σε ποιά κατάσταση βρίσκεται. Αν ζει ή αν πέθανε. Θα μου πείτε βάσει της στατιστικής δεν έχει επιβιώσει καμιά γάτα που ζούσε το 1935.  Οπότε, δεν ζει. Απλά τα πράγματα. Λάθος! Η γάτα του Schrödinger αναφέρεται σε ένα φανταστικό πείραμα, αντίστοιχο με το δράμα που περνάει το κινητό μου.

Μια γάτα είναι κλεισμένη σε ένα ατσαλένιο θάλαμο. Ο θάλαμος κρύβει οτιδήποτε συμβαίνει στο εσωτερικό του από έναν εξωτερικό παρατηρητή. Μαζί με τη γάτα βρίσκεται στο θάλαμο μια ιδιόμορφη συσκευή. Με ένα απλό μηχανισμό υπάρχει πιθανότητα 50% ένα σφυρί να πέσει πάνω σε ένα φιαλίδιο υδροκυανίου, να το σπάσει, με το δηλητηριώδες αέριο (και όχι την περιέργεια) να σκοτώνει τη γάτα. Κάποιος θα παραδεχόταν πως η γάτα είναι ζωντανή αν δεν έχει σπάσει το φιαλίδιο, ενώ «να ‘ταν κι άλλη», αν έχει κουνηθεί το σφυρί. Ας συμβολίσουμε την κατάσταση της γάτας με Ψ,  θα μπορούσε να είναι Ψ=Ζ (Ζωντανή) ή Ψ=Ν (Να 'ταν κι άλλη). Αν δεν ανοίξουμε το θάλαμο, κάθε στιγμή, θα ισχύει: Ψ=αΖ+βΝ, με τα α και β να σχετίζονται με τις πιθανότητες για ζωντανή και "ζωή σε μας" γατούλα. Ερχόμαστε τώρα πίσω στο "συγχισμένο τέγιαν" κινητό μου. Το μόνο σίγουρο είναι πως βρίσκεται σε μια κατάσταση Ψ=αΑ+βΒ+γΓ+δΔ+εΕ+...+ωΩ. Άντε να βρεις τώρα τη χώρα... ποιά χώρα αρχίζει από Δ; Δανία; Δεν έχω πάει. Δομινικανή Δημοκρατία; Δεν έχω πάει. Τραγικό! Όχι που δεν έχω πάει... που νομίζει πως βρίσκεται το κινητό μου σε άλλη χώρα. Θέλω να ελπίζω πως είναι σε μια απλή κατάσταση Ψ=αΕ+βΚ, όπου Ε=Ελλαδα και Κ=Κύπρος. Μήπως στην επόμενη πτήση να τ' ανοίξω στ αεροπλάνο, μπας και συνεννοηθούμε;

Συμβαίνουν αυτά. Η αλήθεια είναι πως μια φορά είχα μπερδευτεί κι εγώ. Πρωινή πτήση (χαράματα) από Λάρνακα-Αθήνα, κοιμήθηκα. Μια ανατάραξη με ξύπνησε απότομα. Κοιτάω την οθόνη που έδειχνε τη διαδρομή. Αντί για "Δελφοί", διαβάζω "Δελχί". Πανικοβάλομαι. "Συνέδριο, συνέδριο, θα ΄ναι, αποκλείεται να ξαναπηγαίνω δεύτερη φορά Δελχι για διακοπές". Μετά από λίγο όμως συνήλθα. Δυο "δαμέ", ένα "highway" και συνάντησα την πραγματικότητα. Το κινητό δεν λέει να συνέλθει όμως! Λες και θέλει να αναπαραστήσει μια εσωτερική διαμάχη, ένα οξύμωρο των ταξιδιών. Ένα παιδί σε ένα αγρόκτημα κοιτάει ψηλά και βλέπει ένα αεροπλάνο. Ονειρεύεται μακρινά μέρη. Ένας ταξιδιώτης στο ίδιο αεροπλάνο, κοιτάζει κάτω, βλέπει το αγρόκτημα και ονειρεύεται το σπίτι του. Το τι ονειρεύεται το κινητό μου άλλη υπόθεση. Το τι εγώ, η ίδια.

Έχω ενεργοποιήσει το GPS, τα "location tracking services", η Google κάνει πάρτυ, αλλά τίποτα. 7 δορυφόροι προσπαθούν να το συνεφέρουν. Αυτό αρνείται. Que voy hacer, je ne sais pas! Πότε θα κάμει ξαστεριά, πότε θα φλεβαρίσει, να πάρω το διαβατήριο μου, την έμορφη ταυτότητα, να κατεβώ στο αεροδρόμιο, να πιάσω μια χώρα παραπάνω... μπας και το ξεμπλοκάρω...